Psychodeliki to grupa materiałów psychoaktywnych, jakie uzyskują przeistoczenia w percepcji, nastroju oraz świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina oraz ketamina. Ich działanie polega na wpływie na działanie systemu nerwowego, w szczególności na sensorach serotoninowych. Psychodeliki są często kojarzone z ruchem hipisowskim i subkulturami z lat 60. XX wieku, jednakowoż ich aplikowanie w zamiarach terapeutycznych zaczęło się już w latach 50. XX wieku.
W ostatnich latach, zainteresowanie psychodelikami podwyższyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, które sugerują, iż mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii poniektórych zakłóceń psychicznych, takich jak smętek, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do różnych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia i nie są toksyczne dla organizmu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie żąda niemniej jednak ostrożności i stosownej opieki medycznej, ze względu na potencjalne niepożądane efekty uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w krańcowych wypadkach nawet psychozy.
Leczenie psychodeliczna, nazywana również psychoterapią z funkcją surowców psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w kontrolowanych wymogach klinicznych, pod opieką doświadczonych terapeutów. W trakcie terapii pacjent doznaje gwałtowne przejścia, które zdołają wesprzeć mu w leczeniu zaburzeń mentalnych poprzez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na oryginalne perspektywy i metamorfozę sposobu myślenia.
+Reklama+